Na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Podmiot, jako płatnik, o którym mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 32 ust. 1 tej ustawy, obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy, przy czym wysokość zaliczek ustala się w następujący sposób:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 – 32 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Z kolei przepis art. 32 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na dłuższe pobieranie zaliczek według niższych stawek, określonych w art. 32 ust. 1 tej ustawy. Dla jego zastosowania niezbędne jest jednak złożenie płatnikowi przez podatnika oświadczenia, którego treść określono w art. 32 ust. 1a ustawy.

Jednocześnie trzeba wskazać, iż zaliczkę obliczoną w sposób określony w art. 32 ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się o część stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru (PIT – 2), w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkowstwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3,
4. nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
5. ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.

Oświadczenia tego nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie.
Zaliczkę obliczoną w sposób określony w art. 32 ust. 3 zmniejsza się o część składki na ubezpieczenie zdrowotne, w kwocie, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy ze środków podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 32 ust. 2 wprowadza także szczególną definicję dochodu, od którego pobierane są zaliczki na podstawie ust. 1 tego artykułu. Rozumie się przez to uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) lub pkt 2a.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com