Wypłata dywidendy w formie rzeczowej – CIT

Artykuł 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który dla organów podatkowych jest podstawą prawną opodatkowania spółki w wyniku wydania składników majątku spółki w formie dywidendy, dotyczy umowy sprzedaży, która jest czynnością prawną dwustronnie zobowiązującą i odpłatną, a tych cech nie posiada czynność prawna wypłaty dywidendy. Artykuł 14 ust. 1 tej ustawy dotyczy „odpłatnego zbycia” za „cenę” określoną w „umowie”. Są to pojęcia charakterystyczne dla kodeksu cywilnego, a nie przepisów kodeksu spółek handlowych, które regulują wypłatę dywidendy. Artykuł 14 ust. 1 ustawy wiąże powstanie przychodu z czynnością polegającą na np. zbyciu nieruchomości za cenę określoną w umowie. Czynność ta wypełnia treść umowy sprzedaży, która w prawie cywilnym jest umową podwójnie zobowiązującą – sprzedawcę do wydania rzeczy, a nabywcę do zapłaty za nią określonej w umowie ceny. Pod pojęciem „odpłatny” należy rozumieć taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, wymagający zwrotu kosztów (S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2003, s. 1163, oraz M. Szymczak (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 2002, s. 448). Jednostronna czynność prawna polegająca na przeniesieniu prawa własności nieruchomości albo znaku towarowego na uprawnionego do dywidendy akcjonariusza albo udziałowca nie będzie czynnością odpłatną czy wzajemną.

Kategorie: CIT.