Nową technologią w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, umożliwiającą wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i niestosowaną na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.
Odliczeniu z tytułu ulgi podlegają wydatki przeznaczone na nowe technologie. Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub w roku następującym po tym roku, oraz w jakiej nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu przedsiębiorstwa, a także nie może przekroczyć 50% poniesionych wydatków. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na nowe technologie w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji. W piśmie Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 maja 2008 r., IBPB3/423-131/08/CzP KAN-1616/08, niepubl., stwierdzono, że: „Wartość zakupu nowej technologii nie powinna być odliczona od podstawy opodatkowania w innym roku niż wydatki dotyczące jej wdrożenia, gdyż oba te elementy są składnikiem wartości początkowej i powinny być traktowane łącznie”.
W myśl powyższego odliczenie powinno zostać dokonane w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki na nowe technologie – wydatek uznaje się za poniesiony w momencie wpisania go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Jeżeli w roku poprzedzającym rok wprowadzenia technologii do ewidencji środków trwałych wpłacono zadatek na poczet wdrożenia nowych technologii wówczas możliwość odliczenia z tytułu ulgi nastąpi w roku wpisania tej technologii do ewidencji środków trwałych. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5 art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem 3 lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
- udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców – dokonywanych na podstawie przepisów k.s.h., albo
- zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
- otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych
foto: pixabay.com