Zwolnieniu od opodatkowania podlega wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł.
Zgodnie z generalna zasadą wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z przepisu art. 11 ust. 1 tej ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14- 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
W myśl zapisu art. 11 ust. 2a, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
- jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
- jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
- jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
- w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
- Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. zwolnieniu od podatkowania podlega wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.
Podatnicy dokonują przekazań bonów w ramach akcji promocyjnej na podstawie regulaminów promocji. Dzięki tym działaniom u partnerów dochodzi do przysporzenia majątkowego, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy otrzymanych bonów. Z tej przyczyny wartość bonów należy zaliczyć do przychodu otrzymujących je podmiotów.
W konsekwencji pokryte przez podatnika koszty bonów stanowią dla podmiotów biorących udział w promocji nieodpłatne świadczenie. Świadczenie to będzie stanowiło zatem przychód z działalności gospodarczej firm. W takich przypadkach na podatniku nie ciążą obowiązki płatnika. Należy wskazać, że podatnik nie ma obowiązku informowania kontrahentów w żaden sposób, w szczególności w formie adnotacji na przekazywanym bonie, o obowiązku zaliczenia wartości bonu do przychodów z działalności podlegających opodatkowaniu. Obowiązek ten ciąży na kontrahentach bezpośrednio na mocy przepisów prawa podatkowego.
W przypadku osób nieprowadzących działalności gospodarczej (np. pracownicy kontrahentów odbierający bony, tj. w przypadku kiedy bony nie są przekazywane na rzecz firmy, ale na rzecz konkretnej osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej) na podatniku ciąży obowiązek wystawienia i przekazania tym osobom informacji PIT-8C. Jednocześnie autor wskazuje na możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. W przypadku, gdy zwolnienie to ma zastosowanie, podatnik nie wystawia informacji PIT 8C. Powyższe stanowisko potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 sierpnia 2012 r., ILPB1/415-551/12-2/AG. Należy jednak wskazać na ryzyko zastosowania tego zwolnienia do wydawanych bonów, ponieważ część organów kwestionuje stosowanie tego zwolnienia do przekazywanych wartości pieniężnych, w tym bonów.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych
foto: pixabay.com
