Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 czerwca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1723/12) uznał, że standardowe wykończenie budynku mieszkalnego nie może być objęte ulgą rehabilitacyjną. Skarga kasacyjna podatników została oddalona.

Sprawa dotyczyła wydatków na adaptację domu mieszkalnego dla potrzeb osoby niepełnosprawnej. W ocenie podatników, mieli oni prawo do zastosowania ulgi rehabilitacyjnej w 2005 r., przy zakupie podłogi i boazerii sosnowej, które miały zostać wykorzystane podczas remontu, a następnie służyć osobie niepełnosprawnej.

Urząd skarbowy uznał, że za wydatki podlegające odliczeniu uważa się tylko te, które są bezpośrednio związane z rodzajem orzeczonej niepełnosprawności. W związku z tym, organ uznał, że wydatkowane kwoty należało zakwalifikować jako wydatki na remont czy modernizację budynku, a nie na cele rehabilitacyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi nie przyznał racji podatnikom uznając, że wydatki na zakup podłogi sosnowej i boazerii zainstalowanej w pokoju na strychu oraz pieca gazowego nie są niezbędne w rehabilitacji, oraz nie służą ułatwianiu wykonywania czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zdanie to potwierdził także w swoim wyroku Naczelny Sąd Administracyjny, który potwierdził, że wydatki te nie miały związku z niepełnosprawnością, lecz należy uznać je za normalne wykończenie domu mieszkalnego.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com