Dług jest prawem zbywalnym, stąd przejęcie długu powoduje wstąpienie osoby trzeciej przejmującej dług w prawa i obowiązki pierwotnego dłużnika. W efekcie pierwotny dłużnik zostaje z długu na nim ciążącego zwolniony.
Wartości przejętego długu nie można – co do zasady – uznać za koszt uzyskania przychodu. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, między innymi wydatków na spłatę innych zobowiązań, w związku z czym spłacone przez nabywcę długu zobowiązanie nie stanowi kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładowo w wyroku NSA z dnia w wyroku z dnia 16 kwietnia 2008 r., II FSK 1676/06, odniósł się do kwestii sukcesji prawnej z tytułu przejęcia długu cywilnego i jej znaczenia dla kosztów uzyskania przychodu w prawie podatkowym. Sąd stanął na stanowisku, że przejęcie długu nie stanowi podstawy podatkowego następstwa prawnego. A zatem zarówno spłata przejętego długu i związanych z nim odsetek nie może zasadniczo stanowić kosztu uzyskania przychodu przejemcy, nawet wtedy, gdy przejemca ma prawo do korzystania z przedmiotów nabytych za wartość tego długu.
Organy podatkowe stoją na stanowisku, że spłata przejętego długu nie jest dokonywana w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia lub zachowania źródeł osiągania przychodów, i już z samej tej okoliczności wynika brak możliwości rozpoznania kosztów podatkowych u przejemcy długu. W zakresie podmiotu, którego dług został przejęty należy wskazać, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. nie wymieniają zwolnienia z długu (wartości długu, od którego uwolniony jest dotychczasowy dłużnik) jako przychodu podatkowego. Dotychczasowy dłużnik będąc zwolniony z długu poprzez przejęcie tego długu przez osoby trzecie (jej udziałowców), otrzyma jednak – w opinii autora – nieodpłatne świadczenie. Fakt, że przejęcie długu wywołuje powstanie po strony zwolnionego z długu przychodu podatkowego podkreśla się także w piśmiennictwie. Wskazuje się bowiem, że przejęcie długu, z punktu widzenia powstania przychodu u byłego dłużnika, jest – w swoich skutkach – tożsame z sytuacją zapłaty długu za podatnika przez podmiot trzeci lub przekazania temu podatnikowi przez podmiot trzeci środków pieniężnych lub majątku rzeczowego z przeznaczeniem go na spłatę zobowiązań (długu).
