O tym, czy poniesione nakłady (wydatki) stanowią wydatki na ulepszenie środka trwałego i będą podlegały odpisom amortyzacyjnym odnoszonym w koszty sukcesywnie, czy też będą uznane za wydatki o charakterze zbliżonym do remontu (innym niż ulepszenie) – nie zwiększające wartości początkowej istniejącego środka trwałego, decyduje zakres przeprowadzonych prac związanych z doposażeniem środków trwałych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęć: przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, jak równiej remont i modernizacja. Przez ulepszenie środków trwałych należy rozumieć:

• przebudowę polegającą na zmianie (poprawieniu) istniejącego stanu środka trwałego na inny,rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
• adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż ten. do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych,
• rekonstrukcję – odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
• modernizację – unowocześnienie środka trwałego.

Środki trwale uważa się za ulepszone (w wyniku czego następuje zwiększenie ich wartości początkowej) przy łącznym spełnieniu następujących warunków:

• wydatki na  ulepszenie muszą być związane z  przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją lub modernizacją danego środka trwałego,
• wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania,
• suma wydatków w roku przekracza 3.500 zł,

Jeżeli nie zostanie spełniony co najmniej jeden z powyższych warunków, wówczas nie mamy do czynienia z ulepszeniem środka trwałego i nie zachodzi obowiązek zwiększania wartości początkowej środka trwałego. Wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania mierzy się w szczególności:

• okresem używania.
• jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ukoszonych środków trwałych,
• kosztami eksploatacji środków trwałych.

Z powyższego wynika, że nie każda przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja i modernizacja powoduje zwiększenie wartości użytkowej środka trwałego. Aby ocenić, czy w analizowanym stanic faktycznym nastąpiło ulepszenie środka trwałego, należy ustalić jego stan techniczny (wartość użytkową) z dnia przyjęcia do używania i porównać ten stan techniczny (wartość użytkową) z wartością użytkową po doposażeniu.