Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 11 marca 2014 r., nr IPTPP2/443-972/13-4/JS rozstrzygnął kwestię dotyczącą podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania transakcji oraz prawa do odliczenia tego podatku z faktur, faktur korygujących i duplikatów faktur.
Przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Podatnik prowadzi działalność w zakresie obrotu materiałami budowlanymi. Spółka nabywa towary i usługi od dostawców. Dostawa niektórych towarów podlega odwrotnemu obciążeniu podatkiem od towarów i usług. Towary te wymienione są w załączniku nr 11 do ustawy. Niektórzy z dostawców planują przesyłać do Spółki faktury (faktury korygujące oraz duplikaty tych dokumentów), w których obok transakcji, które zobowiązany jest rozliczyć dostawca (tj. podatnikiem podatku od towarów i usług jest dostawca) wykazane byłyby także transakcje, w stosunku do których podmiotem zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest ich nabywca. Podobny system dokumentowania sprzedaży zamierza wprowadzić podatnik. Na jednej fakturze byłyby zatem wykazywane transakcje, w odniesieniu do których Spółka jest podatnikiem, jak i transakcje, od których podatek powinien rozliczyć nabywca. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług.
Spółka zamierza dokonywać na rzecz jednego podmiotu dostawy towarów, dla których podatnik będzie podatnikiem oraz dostawy towarów, wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, dla których podatnikiem będzie nabywca towarów. Organ podatkowy podkreślił, że z przepisów regulujących kwestie wystawiania faktur w przypadku, gdy dotyczą one dostaw towarów, dla których podatnikiem jest dostawca towarów, wynika, że faktura powinna zawierać m.in. stawkę podatku; sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Natomiast w przypadku, gdy faktura dotyczy dostaw towarów, dla których podatnikiem jest nabywca w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, zdaniem organu taka faktura nie powinna zawierać powyższych danych. Ponadto z przepisów wynika, że w przypadku dostawy towarów, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca towaru, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Przy czym przepisy nie regulują, w której dokładnie pozycji adnotacja taka ma się znajdować. Tak więc podatnik może np. umieścić wyrazy odwrotne obciążenie przy danej pozycji sprzedaży w rubryce „wartość podatku od towarów i usług”.
Reasumując dokumentowanie przez podatnika transakcji na jednej fakturze w taki sposób, że zostaną na niej wykazane zarówno transakcje, dla których podatnikiem będzie Spółka (jako dostawca), jak też transakcje, dla których podatnikiem będzie nabywca, należy uznać za prawidłowe. Przy czym należy podkreślić, że aby zapisy na fakturze były jednoznaczne i aby nie było żadnych wątpliwości, których dostaw dotyczy odwrotne obciążenie, a w stosunku do których dostaw towarów podatnikiem jest Spółka. Również tego rodzaju sposób dokumentowania transakcji przez kontrahentów nie pozbawi podatnika, będącego zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, prawa do odliczenia podatku naliczonego z takich dokumentów (faktur, faktur korygujących oraz duplikatów tych dokumentów) zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, jednak pod jednym warunkiem – towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com
