Umowa o przeznaczeniu środków otrzymanych na podwyższenie kapitału zakładowego nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zatem przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Oznacza to, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Zgodnie z aktualnym stanowiskiem organów podatkowych j.s.t. w zamian za udział w kosztach budowy, który ma miejsce poprzez podwyższenie kapitału zakładowego TBS, na podstawie zawartej umowy, uzyskuje prawo do najmu – z chwilą zakończenia budowy i przekazania budynku do użytkowania – lokali, w kosztach których partycypuje. Wpłata pieniężna podwyższająca kapitał zakładowy TBS jest w istocie wynagrodzeniem za usługę świadczoną przez TBS na rzecz wpłacającego. Usługa ta polega na przyrzeczeniu zawarcia w przyszłości umowy najmu lokali. Zatem w ocenie organów podatkowych występuje stosunek zobowiązaniowy umożliwiający uznanie otrzymanych przez TBS środków finansowych za zapłatę należności za świadczenie usług; tym samym dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Przykładowo stanowisko takie zostało przedstawione w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 października 2014 r. sygnatura IPPP3/443-711/14-2/JK, z dnia 10 lutego 2015 r. sygnatura IPPP1/443-1283/14-4/BS, z dnia 23 lutego 2015 r. sygnatura IPPP2/443-1192/14-2/RR.
W ocenie autora stanowisko to jest nieprawidłowe. Jak już wskazano, warunkiem uznania świadczenia za usługę podlegającą opodatkowaniu jest bezpośredni charakter związku między dokonaną płatnością a otrzymanym świadczeniem (płatność następuje w zamian za to świadczenie), a odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Świadczenie pieniężne stanowi zapłatę za objęte udziały w podwyższonym kapitale zakładowym, a nie za przyrzeczenie zawarcia w przyszłości umów najmu. Ponadto zawarcie umowy dotyczącej przeznaczenia wkładu pieniężnego nie powoduje po stronie TBS korzyści o charakterze majątkowym. Zatem umowa o przeznaczeniu środków otrzymanych na podwyższenie kapitału zakładowego nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych
foto: pixabay.com