Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Jeżeli natomiast do likwidacji środka trwałego nie dochodzi na skutek zmiany rodzaju działalności tylko np. z uwagi na wdrożenie nowych technologii i unowocześnienia maszyn, wówczas strata powstała z likwidacji takiego środka trwałego może być kosztem uzyskania przychodu. Podobny pogląd wyraził NSA w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 r. (II FSK 2225/11), w którym stwierdził, że przedsiębiorca ma prawo do rozpoznania kosztu, także gdy wycofuje lub wykreśla z ewidencji dany środek trwały, który nie został w pełni umorzony, a on sam nie zmienia rodzaju działalności.
