Zgodnie z art. 106i ust. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług faktury wystawiane są najwcześniej na 30 dni przed dniem powstania obowiązku podatkowego, choć od tej zasady przewidywano kilka wyjątków dotyczących zdarzeń wymienionych w art. 19a ust. 3 i 4 oraz ust. 5 pkt 4 tej ustawy. Wielu podatników zamierza przejść na fakturowanie ex ante, lecz zadaję pytanie, co stałoby się, gdyby faktura została wystawiona z większym wyprzedzeniem niż 30 dni przed dniem powstania obowiązku podatkowego? Tak przecież może się zdarzyć, bowiem ten dzień może się opóźnić. Co wtedy? Sądzę, że nic. Zarówno ust. 7 i 8 tego przepisu jak i termin ogólny ostatecznego wystawienia faktury – 15 dzień po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, mają w przypadku czynności wymienionych w art. 19a ust. 1-4, 5 ust. 1 i 2 oraz ust. 8 tej ustawy charakter głównie instrukcyjny: ich niedotrzymanie nie ma wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego, a do nieterminowo wystawionych faktur nie ma zastosowania art. 108 ust. 1 tej ustawy; podmiot, który wystawa te dokumenty jest przecież „podatnikiem”, a tytułem ich wystawienia są czynności podlegające opodatkowaniu. Na marginesie należy jednak dodać, że przepis ten powinien być jednak znowelizowany, bo nie chroni on przed przypadkami nadużyć, gdy „podatnik” (a nie ktoś inny) wystawia fakturę z podatkiem należnym z tytułu czynności niepodlegających bezwzględnie opodatkowaniu.