Zarówno orzecznictwo, jak i doktryna nie wypracowały wspólnego poglądu na ten temat zwolnienia zawartego w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który dotyczy budowli infrastruktury portowej, budowli infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajętych pod nie gruntów.
Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zwalnia od podatku od nieruchomości budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty. Interpretacja treści przytoczonego zwolnienia przez lata budziła wiele kontrowersji zarówno wśród judykatury, jaki i doktryny. Można wyróżnić dwie odmienne koncepcje dotyczące tego problemu. Przykładem interpretacji zwalniającej podatnika z tego podatku jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r. (III SA/WA 933/11), w którym Sąd stwierdził, że z uwagi na podstawowe znaczenie wykładni językowej, wykluczone jest odstępstwo od jej rezultatów na korzyść wykładni systemowej i historycznej. Przykładem orzeczenia negatywnego jest wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 kwietnia 2014 r. (I SA/Ol 206/14), w którym Sąd odwołał się do szerszej linii orzeczniczej w tej sprawie, zgodnie, z którą pojęcie infrastruktury portowej zawarte w art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy należy wiązać wyłącznie z portem morskim, za czym przemawia zarówno uregulowanie definicji legalnej pojęcia infrastruktury portowej zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o portach i przystaniach morskich, jak również to, że omawiane zwolnienie podatkowe zostało dodane do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych na mocy przepisów nowelizujących wskazaną ustawę o portach i przystaniach morskich. Odwołując się do treści art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, niewątpliwie kluczowe znaczenie dla odkodowania i zrozumienia normy z niego płynącej, ma wykładnia pojęcia „infrastruktura portowa”. Brak definicji legalnej tego zwrotu powoduje, że przy interpretacji staje się przed wyborem, czy dokonać wykładni tego pojęcia według reguł językowych, a zatem z odwołaniem do jego znaczenia w języku potocznym, czy też przeanalizować znaczenie omawianego zwrotu w kontekście szerszym, w tym przypadku z uwzględnieniem art. 2 pkt 4 ustawy o portach i przystaniach morskich. Zgodnie z tym przepisem ilekroć w ustawie jest mowa o infrastrukturze portowej, rozumie się przez to znajdujące się w granicach portu lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, związane z funkcjonowaniem portu, przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem świadczenia usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej (art. 7 ust. 1 pkt 5 tej ustawy).
Zdaniem autora z wykładnią zaprezentowaną w wyroku WSA w Olsztynie z dnia 9 kwietnia 2014 r. (I SA/Ol 206/14), nie należy się zgodzić. Tym samym za słuszne należy uznać rozstrzygnięcie WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r. (III SA/WA 933/11) w niniejszej sprawie. Orzeczenie to oparte zostało zasadniczo na założeniu o prymacie wykładni językowej nad innymi rodzajami wykładni, co znajduje również potwierdzenie w nauce o prawie. W związku z tym za niesłuszne należy uznać (przy wystarczającym zastosowaniu wykładni językowej), odwołanie się od innych wykładni, które zgodnie z ogólnymi zasadami stosowania, powinny być stosowane w sytuacji, w których zastosowanie wykładni językowej nie może przynieść wystarczających rezultatów.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych
foto: pixabay.com
