Zgodnie z art. 1 ustawy z o podatku rolnym, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Wobec powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty, które łącznie spełniają następujące przesłanki:

• są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
• nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza.

Należy zauważyć, że powołany przepis nie wprowadza wymogu, aby na gruncie faktycznie była wykonywana działalność rolnicza. Istotne jest jednak, żeby grunt nie był zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza. Ponadto powołany przepis nie odwołuje się do planu zagospodarowania przestrzennego, lecz do klasyfikacji gruntu w ewidencji gruntów i budynków.

Podobny pogląd wyraził WSA w Poznaniu, który w wyroku z dnia 12 marca 2013 r. (III SA/Po 8/13) stwierdził, że „(…) znaczenie ma klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, a nie przeznaczenie gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego.”

Podsumowując, plan zagospodarowania przestrzennego nie ma znaczenia dla opodatkowania gruntu podatkiem rolnym.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych
foto: pixabay.com