Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne przedsiębiorcy ulega zmniejszeniu w miesiącu, w którym chorował i ma prawo do zasiłku chorobowego. Przedsiębiorcy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu.
Dobrowolne jest ubezpieczenie chorobowe. Przystąpienie do tego ubezpieczenia wiąże się z koniecznością opłacania składki na to ubezpieczenie. Składka na ubezpieczenie chorobowe wynosi 2,45% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Stanowi ją zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Podstawa ta ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu, jeżeli prowadzący działalność przez część miesiąca był chory i spełniał warunki do przyznania zasiłku. Wówczas minimalną podstawę wymiaru składki należy podzielić przez liczbę dni danego miesiąca i pomnożyć przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniom. Od tak ustalonej kwoty powinny być naliczone oraz opłacone składki na ubezpieczenia społeczne. Jeżeli więc np. wspólnik spółki komandytowej przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i ma prawo do zasiłku chorobowego, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za miesiąc, w którym wspólnik chorował, ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu.

Zgodnie z ogólną zasadą, osoba podlegająca dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu (a więc m.in. osoba prowadząca działalność) nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni podlegania temu ubezpieczeniu. Gdy więc do ubezpieczenia chorobowego prowadzący działalność nie przystąpi lub też przystąpił, ale ma zbyt krótki okres podlegania temu ubezpieczeniu, nie będzie mu przysługiwał zasiłek chorobowy. Wówczas składki na ubezpieczenia społeczne pomimo choroby musi naliczyć od pełnej podstawy wymiaru.