Wyrok z dnia 7 listopada 2013 r. w sprawach połączonych C-249/12 (Corina-Hrisi Tulică) i C-250/12 (Călin Ion Plavoşin), czyli w przypadku braku ustaleń co do VAT podatek powinien być liczony „w stu” czy „od stu” – VAT

Wyrok w przedmiotowej sprawie dotyczył sporów w zakresie ustalenia podatku od wartości dodanej należnego w sytuacji, gdy strony nie poczyniły żadnych ustaleń w odniesieniu do tego podatku przy określaniu ceny dostarczonego towaru.

Trybunał rozważył, czy w świetle art. 73 i 78 Dyrektywy 112 w sytuacji, gdy cena za towar została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej VAT, a dostawcą tego towaru jest podatnik VAT, cena ustalona powinna być uznana za cenę obejmującą już VAT, czy też cenę, z wyłączeniem tego podatku, do której należy doliczyć ten podatek.

Trybunał wskazał, że zgodnie z zasadą ogólną ustanowioną w art. 73 Dyrektywy 112 podstawę opodatkowania odpłatnych dostawy towarów lub świadczenia usług stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. Owo świadczenie wzajemne jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych. Jeżeli umowa sprzedaży została zawarta bez żadnej wzmianki dotyczącej VAT, w sytuacji gdy dostawca zgodnie z prawem krajowym nie może odzyskać od nabywcy podatku, którego zażądał następnie organ podatkowy, uwzględnienie całkowitej ceny, bez odliczenia VAT od podstawy opodatkowania, powodowałoby, że podatek ten obciążałby tego dostawcę, i naruszałoby zasadę, zgodnie z którą VAT jest podatkiem konsumpcyjnym, ponoszonym przez końcowego konsumenta. Takie uwzględnienie całkowitej ceny naruszałoby ponadto zasadę, zgodnie z którą organ podatkowy nie może pobrać z tytułu VAT kwoty wyższej niż pobrana przez podatnika.

Odwrotnie byłoby natomiast w przypadku, gdyby dostawca zgodnie z prawem krajowym miał możliwość podwyższenia ustalonej ceny o podatek znajdujący zastosowanie do transakcji i uzyskania tak podwyższonej ceny od nabywcy towaru. To do sądu krajowego należy ustalenie, czy prawo krajowe umożliwia dostawcom odzyskanie od nabywców podatku VAT, którego zażądał następnie organ podatkowy. Jeśli w wyniku tych ustaleń okaże się, że takie odzyskanie podatku nie jest możliwe, należy stwierdzić, że Dyrektywa 112 sprzeciwia się naliczeniu podatku „od stu” obciążającego dostawcę.

Konkludując, w ocenie Trybunału, Dyrektywę 112, a w szczególności jej art. 73 i 78 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli cena towaru została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od wartości dodanej, a dostawcą tego towaru jest osoba zobowiązana z tytułu podatku od wartości dodanej należnego w związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu, ustalona cena, w przypadku gdy dostawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od wartości dodanej, którego żąda organ podatkowy, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od wartości dodanej.

Kategorie: VAT.