W ramach opodatkowanych transakcji Ibero Tours oferuje w charakterze pośrednika usługi turystyczne, które są świadczone przez organizatorów wycieczek turystycznych klientom i które objęte są specjalnym reżimem dla biur podróży ustanowionym w art. 26 Dyrektywy. Pomimo że Ibero Tours jest biurem podróży, to jednak ów szczególny reżim nie miał zastosowania do świadczenia usług spornych w postępowaniu głównym, ponieważ rzeczone biuro podróży działa wyłącznie w charakterze pośrednika oraz ponieważ na podstawie art. 26 ust. 1 zdanie drugie VI Dyrektywy szczególny reżim przewidziany w tym artykule nie ma zastosowania do tego biura. Ibero Tours świadczy na rzecz organizatorów wycieczek turystycznych usługi w charakterze pośrednika i otrzymuje z ich strony umówione prowizje. Przyznaje jednak ono na rzecz podróżnych będących jego klientami zniżki, które finansuje z części swojej prowizji. Po zapłaceniu w pierwszej kolejności VAT ciążącego na całej otrzymanej prowizji, Ibero Tours wniosło do niemieckiego organu podatkowego o zmianę sposobu obliczenia tego podatku za lata 2002–2005 w taki sposób, aby obniżki ceny przyznane na rzecz klientów tego biura były odliczane od podstawy opodatkowania.
W wyniku sporu w tym zakresie Trybunał rozważył, czy określone przez Trybunał w ww. wyroku w sprawie Elida Gibbs zasady dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania VAT mają zastosowanie, jeżeli biuro podróży działające w charakterze pośrednika przyznaje konsumentowi końcowemu z własnej inicjatywy i na swój koszt obniżenie ceny na świadczenie główne świadczone przez organizatora wycieczek turystycznych. Zwyroku w sprawie Elida Gibbs, wynikało, że jeżeli producent danego towaru, który nie był w drodze umowy związany z konsumentem końcowym, lecz był pierwszym ogniwem w łańcuchu transakcji, które kończą się na tym konsumencie końcowym, przyznaje obniżkę ceny rzeczonemu konsumentowi w drodze bonów obniżających cenę, inkasowanych przez sprzedawców detalicznych, którym zwracany jest koszt tej obniżki przez producenta, to podstawa opodatkowania VAT powinna zostać zmniejszona o tę obniżkę. W sprawie zakończonej ww. wyrokiem świadczenie wzajemne otrzymane przez podatnika, który znajdował się na czele łańcucha transakcji, rzeczywiście było zmniejszone poprzez obniżenie przyznane przez tego podatnika bezpośrednio na rzecz konsumenta końcowego.
Trybunał wskazał, że w niniejszej sprawie organizator wycieczek turystycznych nie znajduje się na czele łańcucha transakcji, ponieważ świadczy on usługi bezpośrednio na rzecz odbiorcy końcowego, a spółka Ibero Tours występuje jako pośrednik tej jednolitej transakcji. Z kolei spółka Ibero Tours świadczy usługę w postaci pośrednictwa, która jest usługą całkowicie odrębną od usługi świadczonej przez organizatora wycieczek turystycznych. Ponadto organizator wycieczek turystycznych w niniejszej sprawie nie przyznaje w niniejszej sprawie jakiejkolwiek obniżki, ponieważ spółka Ibero Tours jest zobowiązana w każdym przypadku zapłacić mu uzgodnioną cenę, niezależnie od ewentualnej obniżki, jaką przyznaje ona klientom. W związku z tym finansowanie przez biuro podróży w sytuacji spółki Ibero Tours części ceny podróży nie ma wpływu ani na świadczenie wzajemne otrzymane przez organizatora wycieczek turystycznych z tytułu sprzedaży owej podróży, ani na świadczenie wzajemne otrzymane przez spółkę Ibero Tours za usługę pośrednictwa. W związku z tym takie obniżenie ceny nie stanowi obniżenia podstawy opodatkowania ani dla świadczenia głównego, ani dla usługi świadczonej przez biuro podróży.
A zatem, w ocenie Trybunału, przepisy VI Dyrektywy powinny być interpretowane w ten sposób, że określone przez Trybunał w wyroku w sprawie Elida Gibbs zasady dotyczące ustalania podstawy opodatkowania VAT nie mają zastosowania wówczas, gdy biuro podróży działające w charakterze pośrednika przyznaje konsumentowi końcowemu z własnej inicjatywy i na własny koszt obniżkę ceny na usługę główną świadczoną przez organizatora wycieczek turystycznych.
