Zgodnie z art. 106e ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 grosza.
Oznacza to, że gdy na fakturze wartości (np. cena jednostkowa, wartość sprzedaży netto, kwota podatku, wartość sprzedaży brutto) są określone w innych walutach np. euro to i tak kwoty podatku należy określić na fakturze w walucie polskiej. Do przeliczenia kwoty podatku z waluty obcej na walutę polską należy zastosować odpowiednią regulację ustawy o podatku od towarów i usług tj. art. 31a tej ustawy.
Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.
Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 2 tej ustawy w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Z uwagi na zmianą od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego zmianie uległa treść normy prawnej w zakresie sposobu przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej bowiem przepisy regulujące moment powstania obowiązku podatkowego mają wpływ na ustalenie wartości średniego kursu waluty obcej. W przypadku wystawienia faktury po powstaniu obowiązku podatkowego podatnicy powinni przeliczać kwoty wyrażone na takich fakturach kursem z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku np. wykonania usługi, upływu okresu rozliczeniowego, a jeżeli wcześniej podatnicy otrzymali zaliczkę na poczet czynności, to kursem z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki. Powyższe oznacza, że w przypadku wystawiania faktury z wieloma pozycjami zastosowanie art. 31a ustawy o podatku od towarów i usług może powodować, że w stosunku do pozycji w niej zawartych zastosowane zostaną kursy z innych dni. Gdy jedna faktura dokumentuje różne pozycje, co do których powstał już obowiązek podatkowy, konieczne jest zastosowanie kilku kursów. W niektórych przypadkach może to spowodować, że na jednej fakturze znajdzie się kilkadziesiąt różnych kursów średnich zastosowanych do przeliczania kwoty określonej w walucie obcej.
