Zgodnie z art. 86b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązanych do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zgodnie z art. 467 Kodeksu cywilnego poza wypadkami przewidzianymi w innych przepisach dłużnik może złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego m in. jeżeli wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności, nie wie, kto jest wierzycielem, albo nie zna miejsca zamieszkania lub siedziby wierzyciela. Przy tym zgodnie z ust. 4 art. 86b ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W związku z powyższym czy złożenie przez Podatnika do depozytu sądowego kwoty należności równoznaczne jest na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z uregulowaniem zobowiązania?

Termin „uregulowanie należności” obejmuje swoim zakresem znaczeniowym zaspokojenie wierzyciela, powodujące wygaśnięcie jego roszczeń wobec dłużnika. Ponadto zgodnie z art. 470 Kodeksu cywilnego, ważne złożenie do depozytu sądowego ma takie same skutki jak spełnienie świadczenia i zobowiązuje wierzyciela do zwrotu dłużnikowi kosztów złożenia. Zatem jeżeli dłużnik wpłaca kwotę wierzytelności do depozytu sądowego na podstawie postanowienia sądu a przy tym wierzyciel posiada wiedzę o skutecznym złożeniu należności do depozytu sądowego dochodzi do uregulowania należności. W związku z czym podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższy pogląd jest zgodny z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 stycznia 2014 r. (IPTPP1/443-806/13-4/MG).

źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com