Porozumienia określają głównie metody unikania podwójnego opodatkowania.
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisywane są, aby uniknąć konfliktu dwukrotnych roszczeń do tych samych dochodów i konfliktu między fiskusami różnych krajów.
W umowach zawartych przez Polskę stosuje się dwie metody unikania podwójnego opodatkowania:
- metodę wyłączenia z progresją (zwolnienia podatkowego),
- metodę zaliczenia proporcjonalnego (kredytu podatkowego).
Umowa podpisana z Etiopią dotyczy po stronie polskiej podatków dochodowych PIT i CIT, a po stronie etiopskiej podatku od dochodu i zysku oraz podatku od działalności górniczej, wydobycia ropy naftowej i rolnictwa. Zgodnie z ustaleniami poczynionymi w umowę ustalono, że zyski przedsiębiorstwa jednego państwa podlegają opodatkowaniu w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim kraju za pośrednictwem położonego w nim zakładu. Wtedy zysk przypisywany ma być zakładowi tak, jakby zakład stanowił samodzielny podmiot.
Umowa ze Sri Lanką będzie mieć zastosowanie po stronie Polski do podatków dochodowych PIT i CIT, a po stronie Sri Lanki do podatku dochodowego, w tym podatku dochodowego od obrotu przedsiębiorstw, mających podpisane umowy z tzw. Zarządem Inwestycji. Nowy dokument wprowadza rozwiązanie polegające na zastosowaniu metody zaliczenia proporcjonalnego do wszystkich kategorii dochodów. Obecnie natomiast Polska stosuje wobec części dochodów metodę wyłączenia z progresją.
Obie ustawy zostały podpisane przez prezydenta 19 maja 2016 r. Zgodnie z założeniem, wejdą w życie po 14 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Reasumując należy stwierdzić, że każda z umów podpisywanych przez Polskę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zajmuje ważne miejsce w Polskim systemie prawnym. Każda z takich umów określa konkretne zasady postępowania w sprawach podatkowych pomiędzy określonymi krajami.