Niedawny wyrok TSUE w sprawie C-264/14 Skatteverket vs David Hedqvist dotyczący wykładni przepisów Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: dyrektywa) oraz interpretacje indywidualne wydane na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2011r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa) potwierdzają, że wymiana walut tradycyjnych na jednostki wirtualnej waluty „bitcoin” wyczerpuje znamiona odpłatnego świadczenia usług, a równocześnie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.
W przedmiotowej sprawie David Hedqvist, obywatel szwedzki, zamierzając świadczyć usługi wymiany tradycyjnej waluty na jednostki wirtualnej waluty „bitcoin” i odwrotnie, wystąpił do szwedzkiej komisji prawa podatkowego o wydanie interpretacji w celu ustalenia, czy powinien uiszczać VAT w związku z kupnem i sprzedażą jednostek „bitcoin”. Zdaniem komisji „bitcoin” jest środkiem płatniczym używanym w sposób odpowiadający prawnym środkom płatniczym, a zatem transakcje, jakich zamierza dokonywać D. Hedqvist, powinny być zwolnione z podatku od wartości dodanej. Skatteverket, szwedzki organ podatkowy, zaskarżył decyzję komisji do Högsta förvaltningsdomstolen, najwyższego sądu administracyjnego, ten zaś zwrócił się do TSUE pytaniami prejudycjalnymi. Zgodnie z ustaleniami sądu odsyłającego pomimo, że jednostki „bitcoin” nie zostały uznane w żadnym państwie za prawny środek płatniczy, wiele osób prywatnych oraz przedsiębiorców akceptuje je jako środek płatniczy. Jednostki te są zapisywane w pliku na komputerze użytkownika lub też na komputerze osoby trzeciej oferującej takie usługi i przenoszone wyłącznie w formie elektronicznej. Nie są one emitowane przez określony podmiot, lecz tworzone w sieci poprzez wyszukiwanie za pomocą określonego algorytmu niezajętego ciągu znaków, a następnie opisywanie w systemie wirtualnych kryptowalut (tzw. „mining”). Przedmiotem wątpliwości sądu był status transakcji z wykorzystaniem takiej waluty na gruncie przepisów Dyrektywy 2006/112/WE.
W wyroku z dnia 22 października 2015 r. TSUE jednoznacznie ocenił, że planowane przez podatnika czynności stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu dyrektywy, ponieważ polegają na wymianie różnych środków płatniczych i istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymywanym za nią wynagrodzeniem, w postaci marży wynikającej z różnicy pomiędzy ceną nabycia, a ceną sprzedaży walut klientom. Transakcje te są jednak równocześnie zwolnione z VAT, na podstawie art.135 ust. 1 lit. e) dyrektywy.
Podobnej kwalifikacji czynności płatniczych z wykorzystaniem jednostek „bitcoin” dokonał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, wydając dnia 15 lutego 2016r. w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną nr IPPP3/4512-1005/15-2/RD. W warunkach stanu faktycznego zbliżonych do okoliczności sprawy C-264/14 uznał, że transakcja sprzedaży „bitcoin” na rzecz podmiotu niebędącego albo będącego podatnikiem podatku od towarów i usług oraz mającego miejsce zamieszkania lub siedziby na terytorium Polski jest czynnością podlegającą opodatkowaniu jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a jednocześnie zwolnioną z podatku VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy. Interpretacja ta potwierdza stanowiska wyrażane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie m.in. w interpretacjach z dnia 21 października 2015 r. nr IPPP3/4512-626/15-2/RD oraz z dnia 21 stycznia 2015 r. nr IPPP3/443-1063/14-2/KB, a także ocenę wynikającą z wydanej dnia 7 kwietnia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi interpretacji indywidualnej nr IPTPP2/443-52/14-6/IR.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com