Wynagrodzenie otrzymywane przez członka zarządu na podstawie kontraktu menedżerskiego będzie stanowiło dla niego przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.
Bowiem w myśl tego przepisu do źródeł z przychodów uzyskiwanych z działalności wykonywanej osobiście zalicza się między innymi przychody uzyskiwane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich jak i umów o podobnym charakterze. Z uwagi na bezspornie osobisty charakter kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. regulację szczególną, stanowiącą, iż przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę jawną. Nawet więc gdy przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem osiągane są w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie spółki osobowej, ich źródłem dla wspólnika jest w dalszym ciągu działalność wykonywana osobiście. Nie jest to w żadnym razie przychód uzyskiwany z tytułu uczestnictwa w spółce. Nie ma więc w tym przypadku także wyraźnych korzyści podatkowych (np. brak jest możliwości zastosowania tzw. podatku liniowego i płacenia składek ZUS tylko z działalności gospodarczej).
Zdaniem NSA (uchwała w składzie 7 sędziów NSA z dnia 26 kwietnia 2010 r., sygn. II FPS 10/09) czynności menadżerskie (i inne tego typu) zawsze będą miały charakter czynności wykonywanych osobiście (uzyskane wynagrodzenie nie może zostać wówczas zaliczone do pozarolniczej działalności gospodarczej).
W zakresie opodatkowania przychodów z kontraktów menedżerskich należy wskazać, że w myśl art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się za przychody z działalności wykonywanej osobiście.
Taka kwalifikacja przychodów z umów menedżerskich stała się przedmiotem licznych sporów pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 19 lipca 2007 r., sygn. akt K 11/06 stwierdził jednak, że art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. nie jest wadliwy legislacyjnie i nie narusza Konstytucji RP.
Przychody uzyskane na podstawie kontraktu menedżerskiego zalicza się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, nawet wówczas, gdy tego rodzaju kontrakt został zawarty w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez menedżera.
Taki pogląd prezentują w swych wyjaśnieniach organy podatkowe, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 17 grudnia 2012 r., nr ILPB1/415-909/12-4/AA, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 24 sierpnia 2012 r., nr ITPB1/415-624/12/PSZ, a wcześniej Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 31 maja 2010 r., nr DD2/033/95/KBF/10/403. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w podjętej przez NSA uchwale z 26 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FPS 10/09, a także w wyrokach NSA z 3 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1730/09 oraz z 14 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2137/09.
Trzeba przy tym zauważyć, że przychodami menedżera z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., są nie tylko otrzymane (lub postawione do jego dyspozycji) pieniądze i wartości pieniężne, lecz również otrzymane przez tę osobę świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia.
