Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przepisu powyższego nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, czyli do przychodu z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeśli są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Z powyższego wynika, że zbycie gruntu, który był wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, który nie był wpisany do ewidencji środków trwałych, lecz podlegał wpisowi do tej ewidencji, będzie stanowiło przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.
Zbycie nieruchomości wykorzystywanych przez osobę fizyczną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej co do zasady, uznaje się za wykonywane przez tę osobę w ramach działalności gospodarczej. Oznacza to, że uzyskany ze zbycia przychód uwzględnia się w rozliczeniu podatkowym na zasadach właściwych dla przychodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej. Przychód uzyskany ze sprzedaży uwzględnia się w rozliczeniu na zasadach, które podatnik wybrał dla opodatkowania prowadzonej przez niego działalności. Opodatkowaniu podlega dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości. Dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia omawianych składników majątku jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększoną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.
Przepis art. 14 ust 2 pkt 1 został doprecyzowany ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. (Dz.U z 2014 r. poz. 1328 ze zm. ) zmieniającą ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2015 r. Określenie składników majątku „ujętych” w ewidencji środków trwałych zostało zastąpione określeniem składników majątku „podlegających ujęciu” w ewidencji środków trwałych.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych
foto: pixabay.com
