Zagadnienie „opodatkowania” podatkiem u źródła programów komputerowych wzbudza od lat wątpliwości, czego dowodem są odmienne poglądy wyrażane przez organy podatkowe i sądy administracyjne. Zdaniem organów podatkowych, zgodnie z przepisami konwencji i umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, przy ich stosowaniu, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja. W polskim ustawodawstwie nie ma definicji programu komputerowego. Jedynie w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, określono przedmiot praw autorskich, przez który należy rozumieć w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Natomiast w art. 74 ust. 1 tejże ustawy stwierdza się, iż programy komputerowe korzystają z takiej samej ochrony jak utwory literackie. Stosując zatem przywołane przepisy należy – zdaniem organów podatkowych – stwierdzić, że należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programu komputerowego mieszczą się w definicji należności licencyjnych. Jednocześnie należy podkreślić fakt, że prawo do użytkowania oprogramowania komputerowego, zgodnego z prawem autorskim, przekazywane może być na wiele sposobów, z których każdy odmiennie określa kwestie natury praw, jakie odbiorca nabywa w ramach konkretnych uzgodnień, dotyczących programu. Zaliczenie należności, wypłacanych przez podatników na rzecz podmiotów zagranicznych, do odpowiedniej kategorii dochodów zależy – zdaniem organów podatkowych – od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umowy przewidującej prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego.
Odmienny pogląd wyrażony został m.in. w wyroku NSA z dnia 14 stycznia 2011 r. (II FSK 1550/09), zgodnie z którym: „Skoro w art. 12 ust. 3 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania definiujących należności licencyjne nie wymieniono należności z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego to stosowanie do art. 3 ust. 2 umów, mając na uwadze obowiązujący w Polsce porządek prawny, nie można tych należności przyporządkować do żadnej z wymienionych tam grup, a w konsekwencji, nie mogą być opodatkowane w państwie ich powstania.” Wyrok ten jest przykładem linii orzeczniczej, zgodnie z którą należności z tytułu użytkowania programu komputerowego nie mieszczą się w pojęciu „należności”, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych. Pogląd ten związany jest jednak z potencjalnym ryzykiem zakwestionowania przez organy podatkowe.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com