Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów kwota tego podatku, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego. Przy tym do dnia 31 marca 2014 r. regulacja ta dotyczyła wyłącznie korekt związanych z ustalaniem proporcji na podstawie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Od dnia 1 kwietnia 2014 r. natomiast obejmuje ona wszelkie korekty podatku naliczonego na gruncie tej ustawy, w tym także korekty podatku naliczonego w związku zmiana wykorzystywania pojazdu samochodowego z wykorzystywanego wyłącznie do celów działalności gospodarczej (100% odliczenie podatku naliczonego) na wykorzystywany do działalności gospodarczej i celów prywatnych (50% odliczenia podatku naliczonego). W przypadku dokonania takiej korekty i – w konsekwencji – zmniejszenia kwoty podatku naliczonego, różnica w wysokości podatku naliczonego przed i po korekcie będzie stanowiła koszt podatkowy. Opisane zasady stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.
Opisane zasady stosuje się do samochodów osobowych:
- nabytych lub wytworzonych przez podatnika od dnia 1 kwietnia 2014 r.;
- używanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej od dnia 1 kwietnia.
