Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2) podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa. Art. 1 a ust. 1 pkt 5) ustawy określa, iż powierzchnię użytkową budynku lub jego części stanowi powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasze użytkowe. Ustawa nie zawiera definicji „klatki schodowej”. W przypadku braku definicji legalnej należy odwołać się do reguł języka powszechnego. Posiłkując słownikiem języka polskiego należy stwierdzić, iż klatka schodowa to wydzielona część budynku, w której znajdują się schody. Zapis ten wyraźnie wskazuje, iż za klatkę schodową może być uznana wyłącznie część budynku, w której znajdują się schody. Zgodnie ze słownikiem schody to konstrukcja, będąca zwykle częścią budowli, składająca się z szeregu stopni, często z poręczami, umożliwiająca przechodzenie z jednego poziomu na inny.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w celu zapewnienia dostępu do pomieszczeń położonych na różnych poziomach należy stosować schody stałe. Jako elementy schodów stałych wymienia się zaś biegi i spoczniki. Reasumując, za klatkę schodową może być uznana wyłącznie część budynku, w której znajdują się schody tj. pionowe ciągi komunikacyjne, które składają się z biegów schodowych i podestów (spoczników). Z definicji powierzchni użytkowej budynku zawartej w art. 1 a ust. 1 pkt 5) omawianej ustawy wynika, że do powierzchni użytkowej budynku mierzonej na wszystkich kondygnacjach nie zalicza się powierzchni klatek schodowych. A zatem powierzchnie podestów piętrowych znajdujących się na poszczególnych kondygnacjach, jako powierzchnie klatki schodowej, nie wlicza się do powierzchni użytkowej budynku. W odniesieniu do podestów półpiętrowych należy zauważyć, że co do zasady nie znajdują się one na kondygnacjach. W związku z tym powierzchnie podestów półpiętrowych nie zalicza się do powierzchni użytkowej budynku, zdefiniowanej w art. 1 a ust. 1 pkt 5).
Jednocześnie pojęcia klatki schodowej nie można rozszerzać na inne powierzchnie (np. korytarze) znajdujące się poza klatką schodową. Wyłączenie z powierzchni użytkowej budynku klatek schodowych i szybów dźwigowych stanowi bowiem zamknięty katalog, zwierający wyliczenie wszystkich i zarazem jedynie dopuszczalnych wyłączeń.