Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy rozumie się przeniesienia prawa rozporządzania towarami jak właściciel. Czy w sytuacji, w której dany podmiot niszczy opakowania z uwagi na fakt, że zamawiający, które zlecił ich wyprodukowanie, zrezygnował z ich odbioru i jednocześnie ten zamawiający zostaje obciążony kosztami związanymi z wyprodukowaniem opakowań, ma miejsce czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług? Z jednej strony zamawiający w opisanej sytuacji nie otrzymuje korzyści z wyprodukowanych i zniszczonych opakowań, nie może też z nich korzystać. Skoro zatem zamawiający nie otrzymuje ekwiwalentnego świadczenia, to nie dochodzi to wykonania usługi na jego rzecz. Jednakże z drugiej strony w zakresie prawa własności mieści się również rozporządzanie przez właściciela rzeczą w ten sposób, ze rzecz zostanie ona zniszczona. Powyższe powoduje, że zarówno w sytuacji, w której dochodzi do przekazania opakowań zamawiającemu, jak i w sytuacji, w której towar jest niszczony na jego polecenie, ma miejsce dostawa towarów za wynagrodzeniem.
Pogląd ten został potwierdzony w wyroku WSA w Łodzi z dnia 11 grudnia 2014 r. (I SA/Łd 1152/13). Sąd podkreślił, że „kwestia nazwania należności, która otrzymuje spółka od zamawiającego w przypadku, gdy zleci zniszczenie opakowań, nie ma istotnego znaczenia. (…) Niezależnie zatem, czy strony umowy określa to jako wynagrodzenie, ceną czy odszkodowanie, w opisanym stanie faktycznym będzie to zapłata za opakowania wytworzone na jego zamówienie”.
