Organ podatkowy dążąc do uzupełnienia luki w interpretacji nie może nakładać na gminę obowiązku poszukiwania metody dokładnego określenia proporcji wysokości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w przypadku czynności mieszanych – uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach (sygn. akt I SA/Ke 691/15).
W niniejszej sprawie gmina wystąpiła z pytaniem, czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mieszanych, tj. poniesionych na nabycie towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, zwolnionymi od opodatkowania i niepodlegającymi opodatkowaniu – pozostających poza systemem podatku od towarów i usług. Zdaniem gminy, powinno przysługiwać jej prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję sprzedaży. W proporcji tej, gmina nie jest zobowiązana uwzględniać zdarzeń spoza zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, a wyłączną podstawę do częściowego odliczenia podatku naliczonego stanowi przepis art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie gminy nie jest ona zobowiązana do zastosowania jakiejkolwiek innej alokacji podatku naliczonego (klucza podziału, współczynnika, proporcji), w celu określenia kwoty podatku naliczonego, podlegającej częściowemu odliczeniu. Gmina wyjaśniła również, iż nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio i wyłącznie przyporządkować do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych lub też do zdarzeń w ogóle niepodlegających regulacjom podatku od towarów i usług.
Organ podatkowy uznał, iż gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług zarówno w części związanej ze sprzedażą zwolnioną jak również w odniesieniu do części, która jest związana z czynnościami poza systemem podatku od towarów i usług. Obowiązkiem gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi są związane, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.
WSA przypomniał, iż w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest obecnie unormowania zagadnienia określania proporcji, dającej podstawę odliczenia podatku naliczonego od wydatków mieszanych, poza wynikającą z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednak organ podatkowy dążąc do uzupełnienia tej luki w interpretacji nie może nakładać na podatnika obowiązku poszukiwania metody dokładnego określenia proporcji wysokości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w przypadku „czynności mieszanych”. Brak możliwości dokonania takiego rozdziału, wobec braku odpowiednich instrumentów prawnych, nie może z kolei prowadzić do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia tej części podatku naliczonego, która pozostaje w związku z czynnościami opodatkowanymi. Było by to sprzeczne z naczelną zasadą systemu VAT, zasadą neutralności – podkreślił sąd.
