Jak wynika z art. 239b § 1 ordynacji podatkowej decyzji nieostatecznej może zostać nadany rygor natychmiastowej wykonalności gdy: organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych (pkt 1) lub strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia (pkt 2), lub strona dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku znacznej wartości (pkt 3), lub okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (pkt 4),. Jednakże, zgodnie z art. 239b § 2 ordynacji podatkowej przepis § 1 stosuje się, jeżeli organ podatkowy uprawdopodobni, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Czy w związku z powyższym, wystarczy, że organ podatkowy uprawdopodobni, że zobowiązanie wynikające z takiej decyzji nie zostanie wykonane, w szczególności poprzez wskazanie okoliczności związanych z sytuacją majątkowa i finansową zobowiązanego, czy też ze zwlekaniem z regulowaniem innych należności publicznoprawnych?
Jak wynika z orzeczenia NSA z dnia 13 grudnia 2013 r. (I FSK 1807/12), w przypadku wystąpienia przesłanki z art. art. 239b § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące to uprawdopodobnienie przesłanki z § 2 tego artykułu polega na wykazaniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że właśnie z tego powodu zobowiązania podatkowe z decyzji nie zostanie wykonane. Natomiast bez znaczenia są te okoliczności, które odnoszą się do sytuacji majątkowej, czy też działań podatnika w stosunku do jego majątku.
Reasumując decyzji nieostatecznej może zostać nadany rygor natychmiastowej wykonalności, pod warunkiem, że okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące a ponadto pod warunkiem, że organ podatkowy wykaże, że właśnie z tego powodu zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane.