Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub jego części, to obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ich ostatecznym wykończeniem.

A więc jak wynika z pierwszej części tego przepisu, obowiązek podatkowy wiąże się, jest uzależniony, co oczywiste, od istnienia budynku albo budowli, czyli przedmiotu opodatkowania wymienionego w art. 2 ust. 1.

Druga część tego przepisu nie zawiera unormowań samego przedmiotu opodatkowania, ale określa moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku budynku nowo wznoszonego, stanowiąc, że obowiązek powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona, albo mimo że nie został ostatecznie wykończony, lecz rozpoczęto użytkowanie.  W przypadku zaś zakupu budynku obowiązek podatkowy powstaje w miesiącu następującym po miesiącu jego nabycia.

Okolicznością w przypadku budynku, która musiałaby ustać, aby wygasł obowiązek podatkowy, jest fizyczne istnienie tego budynku. W wyroku NSA z dnia 11 września 2007 r. (II FSK 959/06): „Tak długo, jak w sensie fizycznym istnieje budynek, np. nie uzyskano pozwolenia na rozbiórkę i nie zrealizowano tego pozwolenia, istnieje obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości.”