W przypadku zbycia nieruchomości koszty uzyskania przychodów ustala się na moment zbycia na zasadach ogólnych pod warunkiem, że wartość aportu została w całości odniesiona na kapitał zakładowy Spółki.
W takim przypadku zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
- nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
- nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
- ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust 13 powiększają wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
– wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 są jednak kosztem uzyskania przychodów z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych bez względu na czas ich poniesienia.
Z brzmienia powołanego wcześniej art. 15 ust . 1 ustawy wynika, iż ustawodawca posługując się zwrotem „w celu” ograniczył zakres jego stosowania jedynie do wydatków, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami. Wydatek winien zatem w sposób bezpośredni lub pośredni wiązać się z uzyskanym przychodem, ewentualnie z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednocześnie, w sytuacji uzyskania przychodu z tytułu zbycia składnika majątkowego będącego środkiem trwałym, zgodnie z brzmieniem art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy wydatek poniesiony na jego nabycie winien być zaktualizowany zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. pomniejszony o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych do dnia zbycia (co nie będzie miało zastosowania w przypadku gruntów niepodlegających amortyzacji).
Wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. pojecie wydatków jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu nabywającego dane składniki majątkowe. Tak wiec sformułowanie „wydatki na nabycie” będzie odnosiło się do wydatków zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych (wydanie udziałów) bezpośrednio warunkujących nabycie składników majątkowych wnoszonych aportem, tj. wydatków, bez których poniesienia skuteczne nabycie tychże składników nie byłoby możliwe.
