Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W myśl natomiast art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Na tym tle powstał problem, jakiego rodzaju wydatki poniesione w związku z emisją nowych akcji, tj. na powiększenie kapitału zakładowego spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. W uchwale NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. II FPS 6/10) dokonano podziału kosztów związanych z podniesieniem kapitału zakładowego spółki (emisją nowych akcji) na dwie kategorie: wydatków bezpośrednio powiązanych z przychodem, tj. otrzymanym na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego) i warunkującego jego wystąpienie w postaci wniesienia podwyższonego kapitału (dalej jako „wydatki bezpośrednie”) oraz wydatków o charakterze ogólnym, służącym zachowaniu lub zabezpieczeniu przychodów, których poniesienie nie warunkuje bezpośrednio powstania przysporzenia w postaci utworzenia lub powiększenia kapitału zakładowego (dalej jako „wydatki pośrednie”). Następnie NSA stwierdził, że wydatki bezpośrednie, np. opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym – dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych) – nie mogą być kosztem uzyskania przychodu. Kosztem tym mogą być natomiast wydatki pośrednie, jeżeli służą one zachowaniu lub zabezpieczeniu źródeł przychodów.
Powyższy pogląd podzielił m.in. NSA, który w wyroku z dnia 27 listopada 2013 r.
(II FSK 2936/11) uznał, koszty doradztwa podatkowego i finansowego w zakresie emisji akcji na podwyższenie kapitału zakładowego spółki – jako koszty pośrednie – stanowią koszty uzyskania przychodów. Sąd wskazał, że wydatki te są typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu.
