W interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 13 września 2013 r. (sygn. IPTPP3/443A-34/13-5/BJ) organ ten stwierdził, że nabywane przez NZOZ wyroby węglowe będą korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego jedynie w przypadku ich zużycia do ogrzania pomieszczeń użytkowanych przez NZOZ, będący podmiotem leczniczym, natomiast w pozostałych przypadkach (tj. dla celów ogrzania lokali użytkowanych przez inne podmioty, takie jak: Gmina, gospodarstwa domowe i gabinet stomatologiczny), będą podlegać opodatkowaniu stawką podatku akcyzowego określoną w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W ocenie organu podatkowego wynika to z faktu, że podmiot nabywający wyroby węglowe z zamiarem wykorzystania ich na cele zwolnione ze względu na konkretne przeznaczenie deklaruje w dokumencie dostawy to przeznaczenie. Gdy tożsamość zadeklarowanego celu i faktycznego zużycia nie będzie zachowana, podmiot nabywający wyroby węglowe będzie w istocie dostarczał wyprodukowane ciepło do innych odbiorców, a nie będzie zużywał wyroby węglowe w celu określonym w dokumencie dostawy. Sam fakt, iż NZOZ spala wyroby węglowe w kotłowni, a ciepło dostarcza do pomieszczeń najmowanych przez inne podmioty, nie oznacza, iż wyroby węglowe zużywane są przez organ władzy publicznej, gospodarstwa domowe czy podmiot leczniczy. W tym przypadku podmioty te zużywają jedynie ciepło wyprodukowane przez NZOZ.

Z powyższej interpretacji wynika więc – jeżeli NZOZ zamierza zużywać nabyte wyroby węglowe na cel opałowy do ogrzania własnych pomieszczeń i pomieszczeń wynajmowanych innym podmiotom (choćby uprawnionym do zwolnienia) – z tytułu tego drugiego zużycia powinien albo zapłacić podatek albo nabyć te wyroby już z zapłaconym podatkiem.

Interpretacja ta dotyczy stanu prawnego sprzed 20 września 2013 r.