Stosowanie przez podatnika tzw. tradycyjnych metod przy kalkulacji wynagrodzenia jest korzystne dla podatników, ponieważ zobowiązuje organy podatkowe (kontroli skarbowej) do szacowania dochodu (jeżeli takie nastąpi w przypadku zakwestionowania poziomu wynagrodzenia ustalonego przez podmioty powiązane) przy wykorzystaniu metody, którą uprzednio przyjął podatnik (chyba że użycie innej metody, w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych, w szczególności rozdziału 2 oraz posiadanych danych, jest bardziej właściwe). Wykorzystanie przez organ – dla potrzeb ewentualnego ustalenia wynagrodzenia w innej wysokości niż uczynił to podatnik, a w związku z tym kwoty dochodu – metody kalkulacji wynagrodzenia (zysku), którą uprzednio wykorzystał podatnik (w tym przedstawił w dokumentacji podatkowej) ogranicza potencjalne ryzyko podatnika znacznie bardziej niekorzystnego rozstrzygnięcia organu w tym zakresie. Jeżeli bowiem podatnik, jak i organ wykorzystają tę samą metodę, to prawdopodobieństwo uzyskania zbliżonych rezultatów stosowania tej samej metody jest – co do zasady – wyższe.