Nakłady poniesione na gruncie obcym mogą stanowić środki trwałe jako budynki, budowle na cudzym gruncie.
 
Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 2 o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają niezależnie od przewidywanego okresu używania budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Budynki (także budowle) stanowią środki trwałe Szpitala podlegające amortyzacji podatkowej, mimo że Szpital nie jest właścicielem gruntu, jeżeli te składniki majątku są:

• kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• wykorzystywany przez Szpital na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością.

Pogląd w zakresie prawa podatników do zaliczenia wybudowanego przez nich budynków i budowli na gruncie niestanowiącym ich własności wyraził m.in. NSA w wyroku z dnia 21 września 2005 r. (I FSK 116/2005): „(…) Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) środkami trwałymi są budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, niezależnie od przewidywanego okresu używania.

Przepis ten ma zastosowanie w sytuacjach, gdy przepisy Kodeksu cywilnego określają przypadki odrębnej własności budynków i budowli od własności gruntu (por. art. 235, art. 272 i art. 279 Kc) oraz gdy podatnik niebędący właścicielem gruntu, obejmując go na określony czas we władanie na podstawie np. umowy dzierżawy lub najmu, przewidującej zgodę właściciela do wybudowania na nim budynku lub budowli, realizuje taką budowę dla celów swojej działalności.

W tym drugim przypadku budynki (budowle) wybudowane i wykorzystywane przez podatnika nie stanowią jego własności, mimo poniesienia przez niego nakładów na ich wybudowanie, lecz stanowią jego środek trwały podlegający amortyzacji na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.” Art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. dotyczy przypadków, w których podatnik ponoszący nakłady na wybudowanie budynków lub budowli nie jest właścicielem ani gruntu, ani budynków. W wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r., (FSK 1370/2004) NSA podzielił ten pogląd: „Nie można przyjąć, że budynki i budowle zbudowane na cudzym gruncie i będące środkiem trwałym podatnika muszą stanowić odrębny od gruntu przedmiot własności. Przeciwnie, art. 16a ust. 2 dotyczy właśnie sytuacji, gdy nie są one własnością podatnika.”

Z powyższego wynika, że nakłady poniesione na gruncie obcym mogą stanowić środki trwałe jako budynki, budowle na cudzym gruncie.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com