Minister Finansów w dniu 3 marca 2016 r. wydał interpretację ogólną o numerze PK1.8201.1.2016, w której zajął stanowisko odnośnie do:
- sposobu określania podstawy opodatkowania,
- definicji podatnika,
- ustalania powiązań między podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji,
- ustalenia powiązań między podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi.
W odniesieniu do punktu pierwszego Minister Finansów wskazał, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych powinny być uwzględnione wartości aktywów ustalone na podstawie sald wszystkich kont – na podstawie zapisów na kontach księgi głównej.
W odniesieniu zaś do zagadnienia związanego ze zdefiniowaniem podatnika, zostało wskazane, że w rozumieniu ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. podatnik, który udziela pożyczki własnym pracownikom nie spełnia wymogów ustawowych, dlatego też nie może zostać uznany za instytucję pożyczkową, która będzie podlegała regulacji ustawowej określającej podatek od niektórych instytucji finansowych.
Dokonując interpretacji przepisów ustawy w odniesieniu do ustalenia powiązań pomiędzy podatnikami będącymi zakładami ubezpieczeń lub zakładami reasekuracji Minister Finansów wskazał, że każde (również pośrednie) powiązanie kapitałowe między podatnikami, o których mowa w art. 4 pkt 5 – 8 ustawy, powinno być uwzględniane przy określaniu powiązań, o których mowa w art. 5 ust. 2 zdanie drugie ustawy. Takie samo stanowisko zostało zajęte w przedmiocie ustalenia powiązań między podatnikami będącymi instytucjami pożyczkowymi, wskazując na analogię do przepisu art. 5 ust 2.
Nawiązując do powyższego oraz do treści ustawy z dnia 15 stycznia 2016 r. Minister Finansów podjął próbę zinterpretowania przepisów powołanej ustawy. Jednakże praktyka pokaże, czy była ona skuteczna, czy jednak chybiona.
źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com