Zgodnie z art. 11 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie (w Polsce)  i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (na Łotwie), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (na Łotwie). Stosownie do ustępu 2 tej Umowy, takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają (tzn. w Polsce), i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa (Polski), ale jeżeli odbiorca odsetek jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia. Z Umowy wynika, że Kredytodawca jest uprawnionym odbiorcą odsetek.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 Umowy, odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie, tzn. w Polsce i uzyskane na rzecz rządu drugiego Umawiającego się Państwa (Łotwy), który jest ich właścicielem, w tym na rzecz jego jednostek terytorialnych i władz lokalnych, jego banku centralnego lub jakiejkolwiek instytucji finansowej kontrolowanej przez ten rząd, lub odsetki uzyskane z pożyczek gwarantowanych przez dany rząd będą zwolnione od opodatkowania w pierwszym Państwie, tzn. w Polsce.

Z powyższego wynika, że na kredytobiorcy z tytułu wypłaty na rzecz kredytodawcy odsetek od zaciągniętego kredytu ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% kwoty brutto tych odsetek.
Ponadto należy wskazać, że:

• zastosowanie stawki podatku wynikającej z Umowy jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby kredytodawcy dla celów podatkowych uzyskanym od kredytodawcy certyfikatem rezydencji.
• kredytobiorca obowiązany jest przekazywać kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
• kredytobiorca obowiązany jest przesłać kredytodawcy oraz urzędowi skarbowemu informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku (IFT-2/IFT-2R) – do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat (na pisemny wniosek kredytodawcy kredytobiorca w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania kredytodawcy  oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych tej informacji).
• w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku kredytobiorca jest  obowiązany przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczną deklarację CIT – 10Z.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com