Czasowa przerwa w użytkowaniu lokalu mieszkalnego spowodowana zakończeniem umowy najmu i poszukiwaniem najemcy nie stanowi przesłanki uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 31 marca 2016 r., nr ITPB1/4511-103/16/PSZ rozpatrzył sprawę dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotowe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Podatnik jest właścicielem lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną własność, który zamierza wynajmować. Dochody z najmu opodatkowane będą na zasadach ogólnych. Do kosztów uzyskania przychodów podatnik chciałby zaliczać odpisy amortyzacyjne.  Organy podatkowe wskazują, że zgodnie z brzmieniem art. 22c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. W ocenie organu podatkowego przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego jest więc celowa (stała lub czasowa) rezygnacja – w związku z którą następuje zaprzestanie używania tych składników – tj. sytuacja gdy podatnik (w tym czasie) nie chce uzyskiwać przychodu z najmu. Natomiast czasowa przerwa w użytkowaniu lokalu mieszkalnego spowodowana zakończeniem umowy najmu i poszukiwaniem najemcy nie jest zdaniem organu przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Reasumując należy uznać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy podkreślić, że skoro kosztem uzyskania przychodu mogą być wszelkie wydatki poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przynosiło ono dochody w przyszłości, to w przypadku czasowego braku najemcy lokalu, jeżeli podatnik udowodni, że czynił starania dla pozyskania najemcy, czyli nie zrezygnował z najmu i lokal nie służył zaspakajaniu własnych potrzeb, odpisy amortyzacyjne w okresie, w którym lokal mieszkalny nie będzie wynajmowany w związku z utrzymaniem tego lokalu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych Sp. z o.o.
foto: pixabay.com