Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
- wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
- plastyczne;
- fotograficzne;
- lutnicze;
- wzornictwa przemysłowego;
- architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
- muzyczne i słowno-muzyczne;
- sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
- audiowizualne (w tym filmowe).
Nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:
- akty normatywne lub ich urzędowe projekty;
- urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole;
- opublikowane opisy patentowe lub ochronne;
- proste informacje prasowe.
Zgodnie z art. 41 ust. 2 tej ustawy, umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. W braku wyraźnego postanowienia o przeniesieniu prawa, uważa się, że twórca udzielił licencji (art. 65 ustawy ).
Z powyższego wynika, że licencja jest umową o korzystanie z utworu. Utworem zaś może być wyłącznie przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W opinii autora takich cech nie spełniają instrukcje wewnętrzne spółki. Instrukcja jako skierowana do określonego adresata wiążąca informacja o zasadach i sposobie postępowania w określonej sytuacji, pochodząca od uprawnionego podmiotu i z reguły przekazywana w formie nakazów i zakazów, wykazuje cechy wewnętrznego aktu administracyjnego. Jako taka nie mieści się w pojęciu przedmiotu prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 § 1 ustawy, według którego przedmiotem tego prawa jest każdy utwór literacki, naukowy i artystyczny. W związku z powyższym – w opinii autora – instrukcja nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej.
