Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych budynek to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przywołana definicja budynku wskazuje zatem, aby obiekt budowlany mógł stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, musi spełniać cztery przesłanki, a mianowicie: musi być trwale związany z gruntem, winien być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, musi posiadać fundamenty, a także dach. Wszystkie wskazane przesłanki muszą być spełnione łącznie. Brak choćby jednej z nich lub spełnienie jednej z nich tylko w części, powoduje, że niemożliwe jest zakwalifikowanie danego obiektu do kategorii budynku. W przypadku połowy dachu, można jedynie stwierdzić, że budynek posiada dach w 50 %. Pięćdziesiąt procent dachu, to co najwyżej część dachu. Nie ulega zatem wątpliwości, że część to nie całość, a część dachu, to nie cały dach. Budynek, który posiada tylko cześć dachu nie spełnia warunków definicji, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która za budynek uznaje obiekt, który posiada dach. Literalna wykładnia omawianej definicji prowadzi do jednoznacznej konstatacji, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlega budynek, który posiada dach.
Nie można zatem uznać, że mimo zaistnienia tylko części jednej z istotnych dla definicji budynku przesłanek, dochodzi do skonkretyzowania przedmiotu opodatkowania podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Takie stanowisko prowadziłoby do naruszenia Konstytucji w zakresie jej art. 217, z którego wynika obowiązek prawodawcy sprecyzowania w ustawie m.in. przedmiotu opodatkowania. Nie można rozszerzać definicji budynku, której istotną przesłanką jest posiadanie przez budynek dachu, na obiekty posiadające część dachu, czy obiekty posiadające tylko część przegród budowlanych wydzielających je z przestrzeni, jak i obiekty, w których choćby jedna z przegród jest przegrodą częściową. W przypadku braku przegród, przegrody, czy części przegrody taki obiekt nie spełnia przesłanki wydzielenia go z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych. Mówiąc wprost obiekt taki nie jest z przestrzeni wydzielony. Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest wyłącznie budynek który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Wyjście poza zakres przedmiotu opodatkowania narusza art. 217 Konstytucji, opodatkowaniu podlega bowiem przedmiot, który nie został przez normodawcę w ustawie sprecyzowany.
Definicja budynku, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawie o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje cztery przesłanki, zaistnienie których warunkuje opodatkowanie podatkiem od nieruchomości. Musi być to obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przyjęcie, że obiekt posiadający 50 % dachu, stanowi budynek w rozumieniu powołanego przepisu, rozszerza jasną literalnie jednoznaczną definicję budynku, na budynki, które posiadają cześć dachu, tworząc tym samym dodatkowy przedmiot opodatkowania. Wykładnia taka narusza art. 217 Konstytucji. Fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca. W prawie podatkowym obowiązuje nakaz wykładni ścisłej, a w szczególności zakaz takiej wykładni rozszerzającej przepisów prawa podatkowego, która zwiększałaby zakres obciążeń podatkowych podatnika. Dopuszczalna jest jednak wykładnia rozszerzająca na korzyść podatnika.
Brak w obiekcie budowlanym elementów niezbędnych do uznania go za budynek nie można utożsamiać ze złym stanem technicznym budynku. Obiekt budowlany pozostaje budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nawet wówczas, gdy ze względów technicznych, prawnych czy faktycznych, nie jest i nie może być wykorzystywany, w tym zgodnie z jego przeznaczeniem. Brak okien, schodów wewnętrznych lub ogólna dewastacja budynku nie powoduje utraty przez taki obiekt budowlany cech budynku w rozumieniu przepisów ustawy podatkowej. Budynek pozostaje budynkiem nawet wówczas, gdy został wyłączony z bieżącej eksploatacji. Nie mniej jednak musi spełniać wszystkie warunki, o których mowa w definicji budynku.
