Trybunał Konstytucyjny w dniu 26 maja 2014 r. w sprawie o , sygn. akt SK 61/13 wydał wyrok, w którym orzekł, że art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440, 1717, 1734) w zakresie, w jakim uprawnienie małżonki rozwiedzionej do uzyskania renty rodzinnej uzależnia od wymogu posiadania w dniu śmierci męża prawa do alimentów z jego strony ustalonych wyłącznie wyrokiem lub ugodą sądową, jest niezgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Jeżeli zatem, oddział ZUS wydał decyzję odmawiającą prawa do renty rodzinnej rozwiedzionemu małżonkowi, który nie miał alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową, osoba ta może:
- wnieść do jednostki organizacyjnej ZUS – na podstawie art. 145a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego – skargę o wznowienie postępowania w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli decyzja organu rentowego nie była przedmiotem postępowania odwoławczego przed sądem powszechnym, a od jej doręczenia nie minęło 5 lat;
- żądać – na podstawie art. 401 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego – wznowienia postępowania sądowego, które zakończyło się wydaniem prawomocnego wyroku, adresując skargę do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, albo do sądu wyższej instancji, jeżeli zaskarżono wyroki sądów różnych instancji – w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
