Z dniem 1 stycznia 2016 r. na mocy nowelizacji do ustawy dodano przepis art. 2 ust. 1 pkt 30a, stanowiący definicję legalną alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. Do dnia 31 grudnia 2015 r. przepisy ustawy zezwalały na zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy jedynie na podstawie raportu odbioru/wywozu lub dokumentu zastępującego raport odbioru/wywozu. W rzeczywistości pojawiały się jednak sytuacje, gdy nie był tworzony ani raport odbioru/wywozu, ani dokument zastępujący raport odbioru/wywozu, bowiem ze względów technicznych inne państwo członkowskie nie było w stanie przekazać żadnego z dokumentów, które w świetle przepisów ustawy pozwalałyby na zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i przesyłało wtedy inny dowód potwierdzający, że przemieszczenie w tej procedurze zostało zakończone. Z dniem 1 stycznia 2016 r. nadano moc prawną tego typu dokumentom, poprzez wprowadzenie możliwości zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w oparciu o dowody alternatywne, zarówno w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem tej procedury na terytorium kraju, jak i w obrocie wewnątrzwspólnotowym.

Alternatywnym dowodem zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wydane przez właściwe organy podatkowe na terytorium kraju lub przez właściwe organy państwa członkowskiego potwierdzenie, że wysłane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe zostały odebrane przez odbiorcę, albo że zostały wyprowadzone poza terytorium Unii Europejskiej, zawierające w szczególności:

• określenie rodzaju, ilości oraz kodów Nomenklatury Scalonej (CN) tych wyrobów,
• datę ich odbioru lub wyprowadzenia poza terytorium Unii Europejskiej, a także
• dane identyfikacyjne podmiotu, który wyroby te odebrał, albo
• oznaczenie urzędu celnego, który nadzorował ich wyprowadzenie poza terytorium Unii Europejskiej, wraz z danymi identyfikacyjnymi podmiotu, który dokonał ich eksportu.

źródło: Instytut Studiów Podatkowych